χολόω

χολ-όω, inf. [tense] fut.

A

χολωσέμεν Il.1.78

: [tense] aor.1

ἐχόλωσα 18.111

, Od.8.205, 18.20, S.Tr.1035 (hex.):—anger, provoke, c. acc. pers., Hom. ll. cc.;

ἐχόλωσε δέ μιν φίλον ἦ τορ Hes.Th. 568

; χ. τινά τινι to anger one by a thing, S. l.c.

II [voice] Med. and [voice] Pass. [full] χολόομαι ([var] contr. χολοῦμαι even in Hom.Il.8.407); [ per.] 3sg. opt.

χολῷτο Thgn.325

(s.v. l.): [tense] fut.

χολώσομαι E.Tr.735

; but in Hom. mostly

κεχολώσομαι Il.5.421

, al.: [tense] aor. [voice] Med. and [voice] Pass. ἐχολωσάμην (χολώσεαι in Il.14.310 may be either [tense] fut. ind. or [tense] aor. subj.), ἐχολώθην; [dialect] Ep.

χολώθην Hom.

(v. infr.), etc.: [tense] pf. κεχόλωμαι, mostly in part. κεχολωμένος, v. infr.: [tense] plpf. 2 and [ per.] 3sg. κεχόλωσο, -ωτο, Il.16.585, 21.146; [dialect] Ep. [ per.] 3pl.

κεχολώατο Od.14.282

, 16.425:—to be angered or provoked to anger,

κεχολῶσθαι ἐνὶ φρεσίν Il.16.61

;

θυμῷ κεχολωμένος 1.217

, etc.;

θυμὸν . . χολώθη 4.494

;

περὶ κῆρι . . ἐχολώθη 13.206

;

κεχόλωσο κῆρ 16.585

;

χολώσατο κηρόθι μᾶλλον 21.136

, Od.9.480: c. dat. pers.,

Ἥρῃ δ' οὔτι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι Il.8.407

, cf. 421;

βασιλῆϊ χολωθείς 1.9

, etc.: but also c. gen., to be angry for or because of a person or thing, 11.703, 13.660, Od.1.69, al.;

ὅπλων χολωθείς Pi.N.7.25

: with a Prep.,

κεχολωμένη εἵνεκα νίκης Od.11.544

; ἀμφ' ἀστραγάλοισι, ἀμφὶ βουσίν, Il.23.88, Pi.N.10.60;

ἐξ ἀρέων Il.9.566

;

ἐπὶ παιδί Batr.109

: rare in Trag.,

χολώσεται E.Tr.735

;

χολωθείς S.Ph.374

;

αὑτῷ χ. Id.Ant.1235

;

οὗ δὴ χ. E.Alc.5

(also in later Prose, D.S.3.67);

κεχολωμένος Hdt.8.31

, Plu.Fab.22, al., SIG1241 (Lyttus, iii A. D.).

III [voice] Pass., to be turned into bile,

τὸ οὖρον . . οὐ χολοῦται Steph.in Hp.1.163D.